Την Πέμπτη 30 Μαΐου και ώρα 20.00 μ.μ. στα πλαίσια των «Μαθημάτων αρχαίας ελληνικής σκέψης», θα γίνει η έβδομη διάλεξη με ομιλήτρια την κ. Πηνελόπη Τζιώκα και θέμα
Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα
Η Πηνελόπη Τζιώκα Ευαγγέλου είναι φιλόλογος, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Φιλοσοφικών Σπουδών του ΑΠΘ και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο γνωστικό αντικείμενο της Φιλοσοφίας ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) υπό την επιστημονική εποπτεία του καθηγητή Αύγουστου Μπαγιόνα. Εργάστηκε ως φιλόλογος επί σειρά ετών στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 2007 είναι σχολική σύμβουλος φιλολόγων. Επίσης είναι επιμορφώτρια από το 1988 στη ΣΕΛΜΕΘ και στη συνέχεια στα ΠΕΚ Θεσσαλονίκης. Παράλληλα δίδαξε από το 2003 έως το 2009 φιλοσοφικά κείμενα στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ ως ειδική επιστήμων. Συμμετείχε σε πλήθος επιμορφωτικών προγραμμάτων, σεμιναρίων και συνεδρίων με εισηγήσεις. Μεταξύ των άλλων μετέφρασε τα Πολιτικά του Αριστοτέλη στις εκδόσεις “Ζήτρος” και έχει δημοσιεύσει πλήθος εργασιών φιλολογικού και φιλοσοφικού ενδιαφέροντος σε έγκυρα περιοδικά. Είναι έγγαμη και μητέρα δύο παιδιών.
Περίληψη
Ο Χρόνος και η Διαλεκτική στον Ηράκλειτο
Ο Ηράκλειτος (περίπου 500 π.Χ.) συνιστά μια ιδιαιτερότητα στον παγκόσμιο φιλοσοφικό χάρτη. Είναι ο στοχαστής με το ελάχιστο σωζόμενο έργο και μάλιστα έμμεσα στα έργα μελετητών του και με τη μεγαλύτερη ίσως και διαρκέστερη ζωντανή παρουσία στη φιλοσοφική σκέψη ως σήμερα. Ο κρυπτικός και συνάμα αποκαλυπτικός λόγος του εισηγείται εκείνη τη διαλεκτική αντίληψη σύμφωνα με την οποία η αντίθεση των πραγμάτων ενέχει δυνάμει και την προοπτική σύνδεσής τους. Το ταυτόσημο συντηρείται μέσα στο ετερόσημο για να παραχθεί ένα είδος αρμονίας δημιουργικού δυναμισμού. Στην ηρακλειτική διαλεκτική το γίγνεσθαι ενεργοποιείται ως ενέχον το ον και το μη ον τα οποία υπάρχουν και ταυτίζονται κατά τη λογική του κοίλου και του κυρτού. Σε μια τέτοια διαλεκτική αντίληψη για τον κόσμο όπου λείπει ο αναγωγισμός και η αλήθεια εκδηλώνεται ως αποκάλυψη της διάρκειας των πραγμάτων, ο χρόνος αποκτά ιδιαίτερη σημασία στον στοχασμό του Ηράκλειτου: “Αἰὼν παῖς ἐστι παίζων, πεττεύων• παιδὸς ἡ βασιληίη” ( DK B52). Ως τελετουργικό δρώμενο στον συμπαντικό κύκλο και ως διατεταγμένη κίνηση με μέτρο, πέρατα και περιοδικότητα ο χρόνος συνιστά οπωσδήποτε μια μορφή εξουσίας που μοιράζεται ανάμεσα στη νομοτέλεια της φύσης και στη διαρκώς ανανεούμενη έκφανση της ανθρώπινης ζωής ως βούλησης και ενέργειας.
«Ο Χρόνος και η Διαλεκτική στον Ηράκλειτο».
Τα μαθήματα διεξάγονται στον χώρο του βιβλιοπωλείου Γνώση, Ανθίμου Γαζή 21, σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Φιλολόγων ν. Λάρισας και την συνδρομή του περιοδικού «Φιλοσοφείν». Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα
Η Πηνελόπη Τζιώκα Ευαγγέλου είναι φιλόλογος, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Φιλοσοφικών Σπουδών του ΑΠΘ και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο γνωστικό αντικείμενο της Φιλοσοφίας ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) υπό την επιστημονική εποπτεία του καθηγητή Αύγουστου Μπαγιόνα. Εργάστηκε ως φιλόλογος επί σειρά ετών στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 2007 είναι σχολική σύμβουλος φιλολόγων. Επίσης είναι επιμορφώτρια από το 1988 στη ΣΕΛΜΕΘ και στη συνέχεια στα ΠΕΚ Θεσσαλονίκης. Παράλληλα δίδαξε από το 2003 έως το 2009 φιλοσοφικά κείμενα στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ ως ειδική επιστήμων. Συμμετείχε σε πλήθος επιμορφωτικών προγραμμάτων, σεμιναρίων και συνεδρίων με εισηγήσεις. Μεταξύ των άλλων μετέφρασε τα Πολιτικά του Αριστοτέλη στις εκδόσεις “Ζήτρος” και έχει δημοσιεύσει πλήθος εργασιών φιλολογικού και φιλοσοφικού ενδιαφέροντος σε έγκυρα περιοδικά. Είναι έγγαμη και μητέρα δύο παιδιών.
Περίληψη
Ο Χρόνος και η Διαλεκτική στον Ηράκλειτο
Ο Ηράκλειτος (περίπου 500 π.Χ.) συνιστά μια ιδιαιτερότητα στον παγκόσμιο φιλοσοφικό χάρτη. Είναι ο στοχαστής με το ελάχιστο σωζόμενο έργο και μάλιστα έμμεσα στα έργα μελετητών του και με τη μεγαλύτερη ίσως και διαρκέστερη ζωντανή παρουσία στη φιλοσοφική σκέψη ως σήμερα. Ο κρυπτικός και συνάμα αποκαλυπτικός λόγος του εισηγείται εκείνη τη διαλεκτική αντίληψη σύμφωνα με την οποία η αντίθεση των πραγμάτων ενέχει δυνάμει και την προοπτική σύνδεσής τους. Το ταυτόσημο συντηρείται μέσα στο ετερόσημο για να παραχθεί ένα είδος αρμονίας δημιουργικού δυναμισμού. Στην ηρακλειτική διαλεκτική το γίγνεσθαι ενεργοποιείται ως ενέχον το ον και το μη ον τα οποία υπάρχουν και ταυτίζονται κατά τη λογική του κοίλου και του κυρτού. Σε μια τέτοια διαλεκτική αντίληψη για τον κόσμο όπου λείπει ο αναγωγισμός και η αλήθεια εκδηλώνεται ως αποκάλυψη της διάρκειας των πραγμάτων, ο χρόνος αποκτά ιδιαίτερη σημασία στον στοχασμό του Ηράκλειτου: “Αἰὼν παῖς ἐστι παίζων, πεττεύων• παιδὸς ἡ βασιληίη” ( DK B52). Ως τελετουργικό δρώμενο στον συμπαντικό κύκλο και ως διατεταγμένη κίνηση με μέτρο, πέρατα και περιοδικότητα ο χρόνος συνιστά οπωσδήποτε μια μορφή εξουσίας που μοιράζεται ανάμεσα στη νομοτέλεια της φύσης και στη διαρκώς ανανεούμενη έκφανση της ανθρώπινης ζωής ως βούλησης και ενέργειας.
