Την Πέμπτη 4 Απριλίου 2013 στα πλαίσια των «Μαθημάτων αρχαίας ελληνικής σκέψης», θα γίνει η τέταρτη διάλεξη με ομιλήτρια την κ. Σωτηρία Τριαντάρη και θέμα
«Η αριστοτελική λογική ως μορφωτικό υλικό για την ανάπτυξη της διανοητικής και ηθικής προσωπικότητας των νέων».
Τα μαθήματα διεξάγονται στον χώρο του βιβλιοπωλείου Γνώση, Ανθίμου Γαζή 21, σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Φιλολόγων ν. Λάρισας και την συνδρομή του περιοδικού «Φιλοσοφείν».
Η Σωτηρία Τριαντάρη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Τυβίγγης στη Γερμανία. Είναι διδάκτωρ στην Ιστορία της Φιλοσοφίας (ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ.) με εξειδίκευση στη Βυζαντινή Φιλοσοφία και με υποτροφία συνέχισε μεταδιδακτορικές σπουδές στη Πολιτική Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Φιλοσοφική Σχολή). Δίδαξε με ανάθεση τα μαθήματα: Σύγχρονη Πολιτική Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (τμήμα: Διεθνών-Οικονομικών-Ευρωπαϊκών και Πολιτικών Σπουδών) και Φιλοσοφία και Αισθητική Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (τμήμα: Επιστημών της Τέχνης). Σήμερα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας στη βαθμίδα της Επίκουρης καθηγήτριας στο Τμήμα Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής της Φλώρινας στο γνωστικό αντικείμενο: «Φιλοσοφία και Εκπαίδευση».
Επιλεγμένα έργα της:
1. Η γνώση και η πίστη στον Ιωάννη Φιλόπονο. Θεσσαλονίκη: Επέκταση, 2001, 360 σ. (Αναθεωρημένη έκδοση της διδακτορικής διατριβής).
2. Οι πολιτικές αντιλήψεις των Βυζαντινών διανοητών από το δέκατο έως το δέκατο τρίτο αιώνα μ.Χ. Θεσσαλονίκη: Ηρόδοτος, 2002, 279 σ. (Μεταδιδακτορική εργασία).
3. Η κριτική του Νικηφόρου Γρηγορά στον Αριστοτέλη. Θεσσαλονίκη: Επέκταση, 2001, 82 σ.
4. Η πολιτική σκέψη στη Θεσσαλονίκη τον 14ο αιώνα. Θωμά Μαγίστρου, Τοις Θεσσαλονικεύσι περί ομονοίας. Προσέγγιση στη συμβολή της πολιτικής φιλοσοφίας στους νεότερους χρόνους. Θεσσαλονίκη: Ηρόδοτος, 2002, 147 σ.
5. Η έννοια του κάλλους στο Διονύσιο Αρεοπαγίτη. Θεωρητική προσέγγιση της Βυζαντινής τέχνης. Συμβολή στην αισθητική φιλοσοφία. Θεσσαλονίκη: Ηρόδοτος, 2002, 193 σ.
6. Η συμβολή των λογίων της Τραπεζούντας στην εκπαίδευση των Παραδουνάβιων ηγεμονιών. Στοιχεία Πολιτικής, Ηθικής και Λογικής Φιλοσοφίας στα έργα του Γεώργιου Τραπεζούντιου Χρυσόγονου. Θεσσαλονίκη: Ηρόδοτος, 2003, 200 σ. .
7. Ιστορία της Φιλοσοφίας. Από την Αρχαιότητα στο Μεσαίωνα. Τόμος Α΄. Θεσσαλονίκη: Αντ. Σταμούλης, 2005, 660 σ.
8. Ιστορία της Φιλοσοφίας. Από το τέλος του Μεσαίωνα στον 21ο αιώνα. Τόμος Β΄. Θεσσαλονίκη: Αντ. Σταμούλης, 2005, 663-1412 σ.
9. The Contribution of Greek Spirit in the spread of European Idea. Η συμβολή του Ελληνικού πνεύματος στην εξάπλωση της Ευρωπαϊκής ιδέας. Θεσσαλονίκη : Αντ. Σταμούλης, 2005, 123 σ.
10. Αριστοτέλης Περί Μέθης, Περί Αρετών και Κακιών, Περί Κόσμου. Φιλοσοφία και Εκπαίδευση. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος, 2006, 382 σ. (Προλογίζει ο ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. Δημήτρης Λυπουρλής. Επανέκδοση, 2011).
11. Βασικές αρχές της αριστοτελικής Λογικής. Θεσσαλονίκη: Αντ. Σταμούλης, 2006, 126 σ.
12. Θέματα Φιλοσοφίας. Αρχαία και Βυζαντινή Φιλοσοφία. Κοσμολογία, Λογική, Αισθητική, Πολιτική, Ρητορική, Εκπαίδευση. Θεσσαλονίκη: Αντ. Σταμούλης, 2007, 459 σ. (Συλλογικός Τόμος, όπου περιλαμβάνονται δημοσιευμένα και αδημοσίευτα άρθρα από το 1995 έως το 2005).
13. Για τη ΔΕ του ΕΑΠ ενότητα: «Οι φιλοσοφικές προκείμενες της Ορθόδοξης χριστιανικής θεολογίας» ΕΑΠ, 2008, σελ. 78.
14. Πολιτική, Ρητορική και Επικοινωνία τον 14ο και 21ο αιώνα. Θεσσαλονίκη: Αντων. Σταμούλης, 2009, 400 σ.
15. Το πορτρέτο του Φιλοσόφου κατά τον Επίκτητο ως βάση της Φιλοσοφικής Συμβουλευτικής. Θεσσαλονίκη: Αντων. Σταμούλης, 2012, σελ. 152.
16. Αριστοτέλης Ρητορική προς Αλέξανδρον, Προτρεπτικός προς Θεμίσωνα. Ρητορική και Φιλοσοφία. Υπό έκδοση 2012 (Ζήτρος).
17. Η διαχρονικότητα των εκπαιδευτικών απόψεων του Friedrich Nietzsche: Μαθήματα για την Παιδεία. Αθήνα: Δαρδανός, 2006-2007, 122 σ.
18. Η Φιλοσοφία του Πραγματισμού στην Εκπαίδευση. Επικαιροποίηση του έργου του John Dewey «Δημοκρατία και Εκπαίδευση». Υπό έκδοση 2012 (Αντων. Σταμούλης)
Η Ρητορική, όπως και ο Προτρεπτικός του Αριστοτέλη, που ανήκει στο είδος του συμβουλευτικού λόγου της ρητορικής, μπορούν να αποτελέσουν ένα αρκετά πλούσιο μορφωτικό υλικό για τη καλλιέργεια και τη βελτίωση της διανοητικής και ηθικής προσωπικότητας των νέων. Πρότυπο αυτής της προσωπικότητας θεωρείται ο ίδιος ο ρήτορας, ο οποίος για να πείσει το ακροατήριο δεν αρκεί μόνο το περιεχόμενο του λόγου, αλλά για να καταστεί αυτό πειστικό και προσιτό στο ακροατήριο απαιτείται να διαθέτει τρία βασικά στοιχεία στη συμπεριφορά του, τη φρόνηση, την αρετή και την ευνοϊκή διάθεσή προς τους ακροατές του. Τα τρία αυτά στοιχεία συμβάλλουν αφενός στην απομάκρυνση και στην αντιμετώπιση των παθών, όπως μίσος, οργή, έχθρα, στη συγκρότηση του λόγου με τη χρήση κατάλληλων λεκτικών μέσων, που συνοδεύονται και από την κατάλληλη στάση του σώματος, που συχνά αναφέρεται ως «γλώσσα του σώματος». Αφετέρου τονίζουν τη δυναμική της φιλοσοφίας και την επίδρασή της στη ρητορική. Ο Αριστοτέλης με τον Προτρεπτικό εστιάζει την προσοχή του αναγνώστη σ’ ένα συμβουλευτικό λόγο, όπου ο ρήτορας ως μια ηθικά και διανοητικά διαμορφωμένη προσωπικότητα ολοκληρώνεται μόνο μέσα από τη φιλοσοφία, η οποία μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε αυτοέλεγχο και αυτοκριτική. Ο ρήτορας ακολουθεί κανόνες πρακτικής λόγου, ύφους και ήθους που απηχεί στο σύγχρονο άνθρωπο ένα οδηγό ή σύμβουλο στην πορεία κατάκτησης της δικής του αυτογνωσίας και αυτοκριτικής.